Η μακραίωνη μουσική παράδοση της Κέρκυρας δύναται να κωδικοποιηθεί στο πλαίσιο τεσσάρων διακριτών, αλλά ταυτόχρονα αλληλοσυσχετιζόμενων μουσικών "μονοπατιών", τα οποία μέσα στη χρονική παρουσία τους άλλοτε συνέκλιναν και άλλοτε απέκλιναν μεταξύ τους, πάντοτε όμως εξέφραζαν το μουσικό ένστικτο των κατοίκων. Τα τέσσερα μουσικά μονοπάτια είναι: 1) Η μουσική του άστεως [Art music] (μουσικά σύνολα και μουσικές συνθέσεις έντεχνης, "λόγιας", μουσικής, γηγενείς συνθέτες και οργανωμένη μουσική εκπαίδευση) 2) Η αστικολαϊκή μουσική [Urban popular music] (μπάντες, χορωδίες, μαντολινάτες και, πιο πρόσφατα, αυτοσχέδια συγκροτήματα τζαζ, ποπ και ροκ μουσικής. Λοιπές μορφές άτυπης και βιωματικής μουσικής εκπαίδευσης.) 3) Η μουσική της υπαίθρου [Rural music] (μουσική που σχετίζεται με τις ετήσιες επιτελεστικές δραστηριότητες των κατά βάση γεωργικών και κτηνοτροφικών εξωαστικών κερκυραϊκών κοινοτήτων του παρελθόντος και το πώς αυτά φτάνουν έως σήμερα ως ζώσα πραγματικότητα) 4) Η εκκλησιαστική μουσική [Sacred music] (κατά κύριο λόγο του ορθόδοξου δόγματος, ιδιαιτέρως στη μορφή της τοπικής "κρητοεπτανησιακής" ψαλτικής. Ομοίως δε και η λειτουργική μουσική της καθολικής, προτεσταντικής και ισραηλιτικής κοινότητας.)